 |
|
|
|
|
|
|
 |
 |
Ї, ї (умоўная назва — І дзесятковае з дзьвюмя кропкамі; вымаўленьне — [йі]) — знак пашыранай кірыліцы. 13-ы знак ўкраінскай азбукі. Пазначае падвоены галосны гук [йi], сустракаецца напачатку словаў, пасьля галосных і апострафа. Знак пачаў выкарыстоўвацца ва ўкраінскім правапісе з сярэдзіны 19 стагодзьдзя. Па форме супадаючы з «І дзесятковым» царкоўнаславенскага й раньняга грамадзянскага расейскага правапісу, украінскае Ї адрозьніваецца ў значэньні, ужытку й узаемадзеяньні з надрадковымі знакамі: царкоўна-славенскае й расейскае Ї былі адным з выглядаў знаку И (ужыванымі перад галосных знакаў), у гучаньні ж не адрозьніваліся ад І; даданьне да царкоўна-славенскага й расейскага Ї кожнага надрадковага знака (прыкладам, націску) прыбірала кропкі; украінскае ж Ї нават з націскам кропкі захоўвае. Ва ўкраінскім (асабліва заходнім) правапісе канца 19 — пачала 20 стагодзьдзя знак Ї выкарыстоўваўся таксама ў якасьці «моцна зьмякчальнай» І пасьля згодных, часта пазначаючы ў гэтых месцах гук [і], разьвіты зь яця (хлїб, дїд, нинї, цїлий). У найпозьнім украінскім правапісе ад такога ўжытку літары Ї адмовіліся.
|
|
|
|
 |
|
|
