Кірыліца ў сеціве

Е, е (назва: йэ; ва ўкраінскім і некаторых іншых азбуках э) — знак ўсіх сучасных кірылічных азбукаў. У беларускай, балгарскай, расейскай, азбуках — шостая па ліку, ва ўкраінскай, сэрбскай і македонскай — сёмая; выкарыстоўваецца таксама ў пісьменствах неславенскіх народаў. У стара- і царкоўнаславенскай азбуках зьяўляецца шостай па парадку й завецца «Естъ» і «есьць» адпаведна; у кірыліцы выглядае як

і мае лікавае значэньне 5, у глаголіцы — як

і мае лікавае значэньне 6. Літара разьвілася з грэцкага знаку эпсілан (Ε, ε). З часоў увядзеньня грамадзянскіх знакаў кірыліцы ў 1707-1711 гадах выкарыстоўваецца ў выглядзе, падобнай з лацінскім E, e. Раней для маленькай друкаванай літары ўжываліся толькі растуленыя напісаньня: вузкае е, у выглядзе квадратнай Е, і шырокае е, у выглядзе круглявай падоўжанай Є (выкарыстоўвалася толькі ў пачатку слова й у некаторых граматычных запісах, часам пасьля галосных). Малая друкаваная й рукапісная е разьвілося ў старарускага скорапісу ў 17 стагодзьдзі, да гэтага яна была блізкая па форме альбо да є, альбо да маленькай грэцкага знаку эпсілён Ε, ε.