Кірыліца ў сеціве

Ѫ, ѫ (УО^у) — знак кірыліцы. Пазначала гук [у], або [о^у]. Выкарыстоўваецца ў царкоўнаславенскіх месяцэсловах (у так званых Пасхаліях): там розныя гады адзначаны рознымі знакамі, у залежнасьці ад таго, на які дзень даводзіцца свята Вялікадня; вялікі юс адзначае тыя рэдкія гады, у якія Вялікдзень даводзіцца на 24 красавіка. Апошні раз гэта было ў 1888 годзе і зноў будзе толькі ў 2051 годзе. У стараславенскай глагалічнай азбуцые вялікі юс мае выгляд

і лічыцца 36-м знакама парадку, у кірыліцы выглядае як

і займае 37-ае месца. Лікавага значэньня ні ў глаголіцы, ні ў кірыліцы ня мае. Часам згадваецца пры пераліку знакаў царкоўнаславенскай азбукі; пры гэтым месца ў азбуцы можа быць розным (часта ня толькі пасьля юса малога, а адразу за Ю). Глагалічнае напісаньне гэта злука глагалічных знакаў О і Ѧ (

) — у некаторых найстаражытных помніках сустракаецца адпаведнае паасобнае напісаньне. Кірылічны выгляд звычайна тлумачаць як павернутую па гадзіннікавай стрэлцы на чвэрць кола глагалічную. Часам знак Ѫ, ѫ мае назву «вялікі юс». Яно ўмоўнае. Са старажытнасьці прыйшло толькі самае слова «юс», карыстанае ў цяперашніх назвах чатырох знакаў (Ѧ, Ѫ, Ѩ, Ѭ).
У кірыліцы й глаголіцы існавалі таксама злука для пазначэньня юсаўзь й нескладовым: малога Ѩ ѩ і вялікага Ѭ ѭ. Ѫ выкарыстоўваўся ў баўгарскай пісьмовасьці да 1910-х гадоў, прытым яго i-вобразная левая частка часам мела такую ж кропку, што й знак і.
Прыклад слоў са знакам Ѫ:

Сьпіс слоў
РУКА	РѪКА
ЗУБ	ЗѪБЪ
ДУБ	ДѪБЪ
МУЖ	МѪЖЪ
БЛУД	БЛѪДЪ