(умоўная назва: я, а зь і нескадовым ці аз зь і нескадовым) — 34-ы знак стараславенскай кірыліцы. Пабудавана як злука знакаў І і А. У глаголіцы адсутнічае — адпаведныя гукі там пазначаюцца знакам яць (Ѣ, ѣ). Лікавага значэньня не мае. Напачатку словаў і пасьля галосных пазначае гукі [йа], пасьля згодных — іх зьмякчэньне й гук [a]. У царкоўнаславенскай пісьмовасьці звычайна яднаецца са знакамі (Ѧ, ѧ) і зьмяшчаецца на 34-м месцы ў азбуцы. Да 18 стагодзьдзя была практыка ўжытку гэтых дзьвюх знакаў: а зь і нескадовым сустракалася напачатку словаў і пасьля галоснай, а Ѧ — у сярэдзіне й канцы словаў пасьля зычных. Правілы царкоўнаславенскай мовы расейскае гаворкі патрабуюць скарыстаць напісаньне напачатку словаў, а Ѧ — у сярэдзіне й у канцы.
