Кірыліца ў сеціве

С, с (назва: эс) — знак усіх славенскіх кірылічных азбукаў (18-ы ў балгарскай, 19-ы ў расейскай і беларускай, 21-ы ў сэрбскай, 22-я ў македонскай і ўкраінскай); выкарыстоўваецца таксама ў пісьменствах некаторых неславенскіх народаў. У стара- і царкоўнаславенскай азбуках носіць назва «слова», што магло азначаць рознае: «слова, мова, мова, пагалоска, вестка, вестка, казаньне, выслоўе, Пісьмо, запавед». У кірыліцы звычайна лічыцца 19-м па парадку й выглядае як

; у глаголіцы па ліку 20-ы, мае выгляд

. У абедзьвюх азбуках лікавае значэньне — 200. Паходжаньне кірылічнага знаку — грэцкая сігма (Σ, σ, ς), які выкарыстоўваецца й сёньня ў кніжках для маленькіх дзяцей), глагалічную часта тлумачаць як штучнае ўтварэньне, спалучэньне хрысьціянскіх знакаў трохкутніка й кола — як і перавернуты знак

для І.