Кірыліца ў сеціве

Ч, ч (назва: чэ) — знак усіх славенскіх кірылічных азбукаў (24-ы ў балгарскай, 25-ы ў расейскай, 26-ы ў беларускай, 28-ы ў сэрбскай і ўкраінскай, 29-ы ў македонскай); выкарыстоўваецца таксама ў пісьменствах некаторых неславенскіх народаў. У стара- і царкоўнаславенскай азбуках носіць назва «чрьвь» (ст.-сл.) ці «червь» (ц.-сл.) — гэта слова пазначала ня толькі ўласна чарвякоў, але й моль. У кірыліцы звычайна лічыцца 27-м па парадку (калі гаворка ідзе пра ст.-сл. азбуцы) ці 26-ы (у ц.-сл. азбуцы), выглядае як

і мае лікавае значэньне 90 (зрэшты, спачатку ў лікавай якасьці выкарыстоўваўся запазычаны з грэцкага знак «копа»: Ҁ, ҁ); у глаголіцы па ліку 28-ы, мае выгляд

і лікавае значэньне 1000. Паходжаньне абедзьвюх знакаў, як і знаку Ц, звычайна злучаюць зь сэміцкага знаку «цаде» ці «цаді» (гл. габрэйскае напісаньнем гэтага знаку, што ўжываецца ў пачатку й сярэдзіне слоў: צ). З выглядаў напісаньня кірылічнага знаку Ч трэба адзначыць старое чарападобнае і напісаньне ў заходняй сэрбіі, мела выгляд v ці нават цяперашняй У; у знаках Францыска Скарыны знак Ч выглядала як копа (Ҁ).